Over lijken

Bibliotheek van Babel

In 2014 werd mijn korte verhaal Over lijken gepubliceerd op Bibliotheek van Babel. Lees hieronder een kort voorproefje of klik hier om het volledige verhaal te lezen.

Na mijn laatste slok ochtendkoffie sla ik routineus de witte deken van zijn gezicht af. In eerste instantie zie ik niet wie ik voor me heb. Dode gezichten zien er anders uit dan levende en dit gezicht is een stuk ouder dan in mijn zorgvuldig weggestopte herinnering. Zoals gewoonlijk doet mijn fantasie haar werk. Grijzige man, maar niet overdreven oud; misschien vader, maar nog geen opa. Een bierbuik. Vrachtwagenchauffeur? Ik glimlach om het cliché. Misschien was hij wel arts. Of advocaat.

Ik herken hem aan het litteken in zijn hals en de haren in mijn eigen nek staan direct overeind. Fantasieën maken plaats voor de feiten van vroeger. Tweeëntwintig jaar geleden liep deze man stage als gymleraar op mijn middelbare school. Hij was jong, knap, aardig en dus populair bij de meisjes. Heel vrouwelijk havo 4 zat elke pauze aan het raam dat uitkeek op de gymzaal, in de hoop een glimp van hem op te vangen. Ik, schaap in de kudde, was in mijn blinde adoratie helaas minder subtiel dan mijn klasgenoten.